Gazeta Si – Sulmi amerikan ndaj Iranit rrezikon t’i vërë në shënjestër të Teheranit më shumë se 40,000 ushtarë amerikanë të stacionuar në bazat amerikane në Lindjen e Mesme.
Sipas ekspertëve, Republika Islamike do t’i përgjigjet ofensivës në tre nga centralet e saj bërthamore dhe trupat e saj janë më të ekspozuara.
Ngushtica e Hormuzit, përmes së cilës kalon një e treta e naftës botërore dhe të cilën Irani tashmë ka kërcënuar ta mbyllë, është gjithashtu në rrezik të madh.
Megjithëse një nga mundësitë është që Pasdaran-i mund ta minojë atë, duke e detyruar Marinën Amerikane të ndërmarrë një operacion të gjatë dhe të rrezikshëm për të hequr pajisjet.
“Çdo qytetar amerikan në rajon tani është një objektiv legjitim”, tha me zë të lartë televizioni shtetëror iranian.
Sa dhe cilat baza ushtarake amerikane ka në Lindjen e Mesme? Shtetet e Bashkuara kanë tetë baza të përhershme në shtatë vende të Lindjes së Mesme: Egjipt, Kuvajt, Bahrein, Jordani, Arabi Saudite, Emiratet e Bashkuara Arabe dhe Katar.
Objekti më i madh ushtarak ndodhet në këtë të fundit, Al Udeidche, i cili strehon më shumë se 10,000 ushtarë dhe është selia e Komandës Qendrore të SHBA-së.
Baza ka luajtur një rol strategjik në operacionet në Irak, Afganistan dhe Siri. Bahreini pret Aktivitetin e Mbështetjes Detare, ndërsa Kuvajti pret Kampin Arifjian, thelbësor për mbështetje logjistike.
Al-Dhafra, në Emiratet e Bashkuara Arabe, është strategjik për mbledhjen e inteligjencës dhe ofrimin e mbështetjes për operacionet luftarake ajrore.
Vendi pret Raptor-22 dhe shumë dronë. Baza e Erbilit, në Irak, përdoret për operacione në Irakun verior dhe Siri.
Si mund të reagojë Irani? Dëshira e SHBA-së për të marrë kohë për të shqyrtuar ndërhyrjen kundër Iranit lindi nga rreziqet që i frikësoheshin Pentagonit dhe inteligjencës.
Një kërcënim që Shtetet e Bashkuara nuk mund ta merrnin lehtë – prandaj edhe qëllimi për të “goditur dhe ikur” – jo vetëm për shkak të arsenalit të frikshëm të Iranit, por edhe sepse forcat amerikane janë thellësisht të rrënjosura dhe të ekspozuara gjeografikisht në rajon.
Teherani krenohet me një arsenal të gjerë raketash balistike dhe lundrimi të afta për të goditur të gjitha bazat kryesore amerikane në Gjirin Persik, Irak dhe Levant.
Zyrtarët amerikanë kanë pranuar se Republika Islamike do të kishte nevojë për pak përgatitje shtesë për të nisur sulme kundër këtyre bazave.
Edhe para ndërhyrjes së drejtpërdrejtë të SHBA-së, inteligjenca kishte frikë se një sulm amerikan mund ta shtynte Iranin dhe aleatët e tij të synonin jo vetëm bazat ushtarake, por edhe rrugët tregtare dhe të energjisë në Ngushticën e Hormuzit.
Irani gjithashtu ka një rrjet milicish aleate në të gjithë rajonin, ende të pazhdukura plotësisht, që mund të mobilizohen për të synuar interesat e SHBA-së.
Frika dhe dyshimet e SHBA-së – Nëse armiqësitë përshkallëzohen, pritet që Huthët të rifillojnë sulmet në rrugët tregtare të Detit të Kuq.
Raketat më të fundit hipersonike të Iranit, të tilla si Fattah-1, kanë ngritur shqetësime midis fuqive perëndimore në lidhje me strategjinë e tij ushtarake.
Këto raketa janë projektuar për të shmangur sistemet e mbrojtjes ajrore. Kur përdoren së bashku me tufa dronësh dhe raketash balistike, ato mund të mbushin edhe mburoja të sofistikuara mbrojtëse si ato të Izraelit.
Pavarësisht përpjekjeve të SHBA-së dhe Izraelit për të kapur, një numër i konsiderueshëm raketash iraniane kanë arritur objektivat e tyre gjatë përshkallëzimit të fundit.
Shumë do të varet nga shkalla e dëmit që sulmi amerikan ka shkaktuar në vendet bërthamore të Iranit. Dhe nga intensiteti i bombardimeve, Izraeli do të duhet të vazhdojë të parandalojë një përgjigje të fortë nga Teherani.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.