Lionel Messi, në intervistën e gjatë për La Sexta, ka folur për gjithçka, nga fusha dhe jashtë saj. “Pleshti” ndalet edhe te vdekja e Diego Armando Maradonës, teksa prek edhe tema të tjera si vdekja, ndeshjet pa tifozë, sportistët e preferuar dhe si është të jesh… Leo Messi.
Barcelona- Më erdhi keq që u tha se Barcelona më kishte dhënë jetën dhe se duhet të isha mirënjohës karshi klubit që më rriti. Sigurisht që jam, edhe sot, ashtu sikurse ata kanë fituar me mua. Praktikisht, i kemi shërbyer njëri tjetrit. Përdora burofax sepse doja ta bëja zyrtare gjithçka.
E vërteta është se në atë moment mendova se duhet të ndërroja ambient dhe sepse aty do të niste revolucion me të rinj dhe që kërkonte kohë. Doja të luftoja për tituj, Champions, ndaj dhe mendoja të largohesha. Atë mendova dhe atë bëra në atë moment.
Largimi i Suarez- Mënyra se si ndodhi është vërtet tronditëse. Iku falas, pra askush nuk pagoi kartonin e tij. Dhe më e keqja iku te ekipi që kemi rival në La Liga, Atletico Madrid. Këtë nuk e kuptova.
Bartomeu- Ka thënë shumë gënjeshtra por nuk dua të flas më për të. Madje, në dhomat e zhveshjes e tallnin disa, por unë kurrë se kam bërë.
Griezmann- Marrëdhënia është e mirë, unë tashmë e thashë atë, kurrë nuk kam pasur probleme me të dhe kurrë nuk kam bërë gjithçka që është thënë, që unë nuk doja afrimin e tij. Nuk kam asnjë problem, raporti është i mirë.
Humbja 8-2- Mënyra se si humbëm më lëndoi. Mund të humbasësh, natyrisht, sepse më ka ndodhur shumë herë, por jo në atë mënyrë. Vinim nga një vit i vështirë dhe nuk mund të humbisnim ashtu.
Zgjedhjet- Nuk kam folur me asnjë kandidat. Së pari ata duhet të kalojnë zgjedhjet, ata duhet të fitojnë dhe fituesi duhet të bisedojë më pas me këdo në klub. Nuk kam asnjë kandidat të pëlqyer. Preferoj të mos pozicionohem me askënd sepse tani dhe të gjithë thonë se unë drejtoj klubin, imagjinoni nëse them se dua këtë apo atë president?
Neymar- Unë, Neymar dhe Suarez çdo ditë. i ruajmë marrëdhëniet. Me Luis pothuajse çdo ditë. Dhe si ta paguajmë Parisin për transferimin? Nuk është e lehtë, do të jetë një situatë e vështirë për presidentin e ri. Ai do të duhet të jetë shumë inteligjent, të urdhërojë gjithçka dhe të bëjë shumë ndryshime për të bërë që gjërat të shkojnë mirë.
Do të jetë gjithashtu e vështirë të sjellësh lojtarë sepse nevojiten para dhe nuk ka për momentin. Ka disa lojtarë të rëndësishëm por kartoni i tyre kushton.
Xavi trajner- Nuk e di. Le të kalojnë zgjedhjet, le të fitojë kushdo që ka për të fituar dhe pastaj do të shohim që ta përfundojmë vitin mirë që të mund të marrim një titull dhe do të shihet në qershor.
Maradona- Isha në shtëpi dhe mora një mesazh nga babai im. Hapa direkt televizorin, nisa të shihja lajmet dhe mësova gjithçka kishte ndodhur. Ishte një çmenduri, nuk po arrija ta besoja. Të gjithë e dinim se nuk ishte në rregull, por askush nuk e priste dhe nuk mund ta besonte që Maradona kishte vdekur. Ishte e tmerrshme, një çmenduri.
Të gjithë janë të lirë të shprehin mendimet e tyre dhe të bëjnë atë që duan, sigurisht që jo të gjithë e pëlqejnë ose e kanë pëlqyer Maradonën. Secili është i lirë të veprojë ashtu siç dëshiron. Dedikimi për të? Isha i bindur se do të shënoja atë ditë, ishte e çuditshme. Në një lëvizje nga e cila nuk prisja asgjë, doli goli.
Vdekja- Ndonjëherë po, më shkon ndërmend. Nuk mendoj për. vdekjen, por për atë që do të ndodhë pas saj, kur ajo të zhduket… Si do të vazhdojë, çfarë do të ketë, si do të jenë fëmijët e mi, familja ime. Ama nuk e mendoj shumë, përpiqem ta shmang shumë herë.
E ardhmja- Gjithmonë kam thënë se kam iluzionin se do të doja të shijoja përvojën e të jetuarit në Shtetet e Bashkuara, të jetuarit në atë jetë, por pastaj nëse ndodh ose jo nuk e di.
Unë e di që ka shumë njerëz nga klubi, nga Barcelona, tifozët, të cilët ende më duan, të cilët duan që unë të qëndroj në klub, unë gjithashtu e di se ka njerëz të tjerë që, pas asaj që ndodhi, nuk më duan më, por do të bëj atë që është më e mira për klubin dhe për mua, nuk kam dyshime dhe atë që më thotë zemra dhe koka ime do të ndjek. Planifikoj të kthehem, do të qëndroj dhe do të jetoj në Barcelonë. Dua të kthehem në Barcelonë nesër sepse kur të ndaloj së qeni një lojtar dua të jem në klub, në një farë mënyre, duke kontribuar me atë që di. Kjo është ajo që dua dhe ajo që ndiej.
Nuk kam asgjë të qartë deri në fund të vitit, do të pres fundin e sezonit, përndryshe nuk do të isha në përputhje me atë që ju thashë tani. E rëndësishme është të mendoj për ekipin, ta përfundoj vitin mirë, duke u përpjekur të fitoj tituj dhe jo ta kem mendjen te gjërat e tjera.
Kam folur me Guardiolan, nuk e di se kur ekzaktësisht, por tema nuk kanë qenë transferimi. Për mua ai është më i miri. Ai ka diçka të veçantë. Ai ju bën të shihni gjërat në një mënyrë të caktuar… Unë jam shumë i habitur nga mënyra se si ai përgatit ndeshjet, si ai të përgatit në mbrojtje dhe si përgatit për të sulmuar. Jam me fat që më kanë stërvitur Guardiola dhe pas tij Luis Enrique, që i ngjan në disa gjëra, dhe pse janë të ndryshëm.
Mungesa e tifozëve– E tmerrshme, është shumë e shëmtuar ndjenja e daljes në një stadium kaq të madh ku nuk është askush. Gjithçka është shumë e ftohtë dhe e shëmtuar, një ndjenjë shumë e keqe. Njësoj edhe për ata që e shohin ndeshjen nga shtëpia. Praktikisht, ekipet duken si të barabarta pa praninë e publikut, ka më shumë ekuilibër.
Të preferuarit- Ka shumë sportistë që janë të admirueshëm. Rafael Nadal, Roger Federer, Lebron James. Në të gjitha sportet është një që dallohet dhe është i admirueshëm për punën e tij të përditshme. Cristiano për shembull në futboll. Unë i admiroj të gjithë sportistët që bien në sy.
Familja– Familja ime nuk ishte e varfër, por ishte një familje e klasës së mesme të ulët, nuk më ka munguar kurrë asgjë, kemi jetuar mirë por jo me luks të madh. Unë jam i privilegjuar për gjithçka që duhej të jetoja, nuk është se më shqetëson por ka raste që do të doja të isha anonim dhe të kënaqesha duke shkuar në një treg, të shihja një film, të darkoja në një restorant, të bëja pazar në supermarket, pa më parë askush. Unë jam gjithmonë mirënjohës për afeksionin që kam përjetuar në të gjithë botën. Kur jam me fëmijët e mi do të doja të kaloja pa u vënë re.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
