.png)
Nga Gazeta ‘Si’– Gjatë muajve të fundit, administrata Trump ka ndërhyrë në zgjedhjet europiane, ka kërcënuar se do të pushtojë Grenlandën dhe ka vendosur tarifa dërrmuese ndaj Bashkimit Europian.
Tani ajo dëshiron të bisedojë me Europën për frenimin e Kinës.
Ky, të paktën, ishte mesazhi nga Sekretari i Thesarit, Scott Bessent javën e kaluar, i cili tha se administrata tani do të përqendrohej në arritjen e marrëveshjeve tregtare me aleatët e saj dhe më pas “t’i qaset Kinës si grup”.
Oren Cass, një zë kryesor i së djathtës populiste amerikane, me një shkrim në Financial Times gjatë fundjavës, i kërkoi Europës t’i bashkohej një blloku tregtar të udhëhequr nga SHBA që përjashton Kinën.
Për muaj të tërë, ndërsa kërkuan të shmangnin tarifat e SHBA-së, zyrtarët e BE-së u përpoqën të bisedonin me administratën Trump për veprime të përbashkëta kundër Kinës.
Ndërkohë që Shtetet e Bashkuara po e pengonin BE-në në Kinë, Trump po i dërgonte Pekinit një sinjal pajtues. Ai ftoi Presidentin e Kinës Xi Jinping në inaugurimin e tij, dërgoi aleatë në Pekin për të bërë presion për një samit me Xi dhe mbështeti përpjekjet për të shmangur një ndalim të TikTok.
Deri kohët e fundit, një nga shqetësimet më të mëdha në Bruksel ishte se Trump do të bënte një marrëveshje me Xi-në që do e linte Europën jashtë në të ftohtë, siç bëri në mandatin e tij të parë me marrëveshjen e pafat tregtare të “fazës së parë”.
Sot, një zbutje mes Uashingtonit dhe Pekinit duket e pamundur. Marrëdhëniet janë përkeqësuar ndjeshëm që kur Trump vendosi tarifa shtesë prej 34 për qind ndaj Kinës në fillim të prillit, duke shkaktuar një përgjigje të ashpër nga Pekini dhe një spirale diplomatike në rënie.
Tarifat e SHBA-së kundër Kinës tani janë 145 për qind, ndërsa ato të vendosura nga Pekini kundër SHBA-së janë në 125 për qind.
Është kundër këtij sfondi që administrata Trump ka filluar të flasë për veprim të përbashkët me aleatët kundër Kinës. A ishte ky qëllimi që në fillim? Po të ishte, administrata i ka bëre autogol vetes.
Në vend që të krijojnë bazën për veprim të përbashkët për t’u përballur me Kinën, Trump dhe ekipi i tij kanë kaluar muajt e fundit duke e shtyrë Europën në përqafimin e Kinës.
Ndërsa BE-ja mbron nga kaosi i Trump dhe Pekini mbështillet nga tarifat e SHBA-së, skicat e një marrëveshjeje të mundshme BE-Kinë po bëhen më të qarta. Europa do të pranonte të mbante tregun e saj të hapur ndaj mallrave kineze, duke hequr tarifat që vendosi për automjetet elektrike kineze vitin e kaluar.
Në këmbim, Kina do të pranonte të kufizonte eksportet e saj në BE, të rriste investimet në bllok dhe të tërhiqte çështjet tregtare kundër rakisë, mishit të derrit dhe importeve të qumështit të BE-së që nisi vitin e kaluar në përgjigje të detyrimeve të BE-së për EV.
Pengesat për një marrëveshje të tillë mbeten të larta. Zyrtarët në Bruksel mbeten skeptikë se Pekini është i përgatitur të bëjë lëshimet e nevojshme për një marrëveshje të tillë. Dhe pak prej tyre i besojnë Kinës që të zbatojë premtimet e saj pas vitesh premtimesh të thyera. Megjithatë, BE dhe Kina mund të bien dakord për një armëpushim tregtar që në korrik, kur të dy palët pritet të mbajnë një samit në Pekin.
Sidoqoftë, nëse administrata Trump dëshiron vërtet të bëjë një marrëveshje me Europën për Kinën, do të zbulonte se Brukseli është gati të dëgjojë.
Marrëdhëniet midis BE-së dhe Kinës janë zhytur në nivele të reja më të ulëta gjatë rrjedhës së vitit të kaluar, pasi shqetësimet në lidhje me kapacitetet e tepërta prodhuese të Kinës dhe mbështetjen e saj për luftën e Rusisë në Ukrainë janë rritur.
BE-ja nisi një numër rekord çështjesh tregtare kundër Kinës në vitin 2024 dhe po përdor në mënyrë agresive mjete të reja për të adresuar shtrembërimet nga subvencionet kineze dhe praktikat diskriminuese të prokurimit.
Administrata Trump duhet t’i bëjë Europës një ofertë që nuk mund ta refuzojë. Shtëpia e Bardhë mund të ofrojë uljen e tarifave transatlantike në zero – një ide që është paraqitur nga presidentja e Komisionit Europian Ursula von der Leyen – në këmbim të një rritjeje të tarifave europiane ndaj Kinës.
Nëse alternativa e një marrëveshjeje të tillë do të ishte që tarifat e konsiderueshme të SHBA-së ndaj Europës të mbeten në fuqi, dyshoj se Komisioni Europian, vendet anëtare të BE-së dhe industria europiane do ta konsideronin seriozisht atë.
Trump duhet të dërgojë një sinjal se ai është serioz për një marrëveshje duke u takuar me von der Leyen, arkitektin e strategjisë më të ashpër të BE-së për Kinën. Ai ka refuzuar të flasë me të që nga hyrja në Shtëpinë e Bardhë, sipas zyrtarëve të BE-së dhe SHBA-së.
Një tjetër lojtar kyç në Europë është Gjermania.
Marrëdhënia ekonomike e Gjermanisë me Kinën, për dekada me radhë një propozim i favorshëm, po zhvendoset në një konkurrencë industriale me shumë zero.
Kancelari i ardhshëm Friedrich Merz e sheh Kinën ndryshe nga paraardhësit e tij. Ai e ka grumbulluar Kinën së bashku me Rusinë, Iranin dhe Korenë e Veriut në një “bosht autokracie” dhe ka paralajmëruar kompanitë gjermane që të mos investojnë në Kinë.
Nëse administrata Trump ishte e përgatitur të ulte tarifat kundër Europës në këmbim të veprimeve më të guximshme kundër Kinës, ajo mund të shtyjë kundër një dere të hapur në Berlin.
Por një marrëveshje transatlantike për Kinën mund të funksionojë vetëm nëse presidenti zvogëlon sulmet e tij ndaj Europës.
Në rast të dështimit të kësaj, marrëveshja që do të materializohet në muajt e ardhshëm mund të jetë ajo midis BE-së dhe Kinës, jo ajo që Ekipi Trump shpreson.
Burimi: Washington Post/Përshtati Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
