.png)
Gazeta Si – Rruga e pontifikatit të Papa Françeskut nuk ka qenë e lehtë. Në të vërtetë, rruga është shtruar me pengesa, rezistencë dhe akuza edhe nga brenda Kishës. Disa madje pretendojnë se ai hasi vështirësitë më të mëdha brenda mureve të Vatikanit.
Ka zëra për kardinalë, burra të Kurisë, priftërinj por edhe laikë. Ajo që i bashkon, është armiqësia e tyre ndaj çështjeve të trajtuara nga Bergoglio, shpesh tema të reja, të ashpra dhe përçarëse, si qëndrimet e tij.
Emra me ndikim që shpesh kanë kërkuar edhe dorëheqjen e Papës, sepse Kisha e Bergoglios, ajo e fundit (“të varfërit dhe të huajt janë të parët që ndeshen me Zotin”), e ndërtuar nga Françesku la, për shembull, “thashethemet” jashtë tempullit.
Kjo u përkufizua si “një armë vdekjeprurëse që vret dashurinë, vret shoqërinë, vret vëllazërinë”, por “hap derën për të gjithë”, përfshirë të divorcuarit dhe të rimartuarit dhe bashkëjetuesit. Sa për homoseksualët dhe pedofilët pastaj…
Kardinalët e Dubias, ndër kardinalët më tradicionalistë në Kishë, u penguan. Ata kishin në shënjestër hapjen për njerëzit e divorcuar dhe të rimartuar, dhe akses në bashkësi për ata që jetonin në mënyrë të parregullt, pa fajin e tyre.
Fjalët dhe gjestet gjithmonë shqyrtohen nga brenda. Sa për priftërinjtë dhe fetarët e dënuar për pedofili, në fakt Papa Françesku kishte garantuar se “ata nuk do të merrnin kurrë falje”.
Shkarkimi u shtri në të gjitha degët, jo vetëm ato italiane. “Konverto” ishte thirrja që ai lëshoi në fillim të mandatit të tij, në përputhje me atë që evokoi Gjon Pali II.
Ndërsa në temën e homoseksualitetit, u arrit me kalimin e kohës nga “kush jam unë për të gjykuar”, në një deklaratë më të fundit dhe befasuese (prapa dyerve të mbyllura, por e mprehtë): “Ka shumë fagotizëm” kundër pranisë së homoseksualëve në seminare.
Në antipodet e Bergoglios kishte edhe emra dhe mbiemra. Para së gjithash, At Georg, sekretari personal i Papa Ratzinger, i cili botoi një libër të ashpër kundër Françeskut.
Gänswein e akuzoi atë për anashkalimin e tij dhe thyerjen e zemrës së Benediktit, kur Bergoglio futi kufizime në kremtimin e meshës në latinisht. Në fund, Papa nga Argjentina e emëroi Georg, si nunci apostolik në Lituani.
Një kundërshtar tjetër ishte Kryepeshkopi Carlo Maria Viganò: ish-nunci i Vatikanit në Shtetet e Bashkuara u shkishërua dhe u akuzua për përçarje.
Viganò i kërkoi Bergoglios të jepte dorëheqjen, sepse – sipas mendimit të tij – ai do të kishte mbuluar sjelljen e kardinalit Theodore McCarrick, në qendër të një rasti ngacmimi seksual.
Në fakt, çështja u trajtua personalisht nga Bergoglio. Në listën e “armiqve” është edhe kardinali Muller, i cili pasi doli në pension nga ish-Zyra e Shenjtë, akuzoi Papën për keqqeverisje, duke folur për një rreth magjik në Santa Marta që i jepte këshilla të këqija.
Megjithatë, i përballur me kritikat, madje edhe ato më të ashprat, por të qarta dhe kurrë pas shpine, Papa Françesku ka ecur gjithmonë drejt përpara në rrugën e tij.
“Unë thjesht ndjek Ungjillin”, ishte përgjigja e tij, edhe përballë sulmeve shumë të ashpra, si akuza për paligjshmëri, satanizëm, masoneri dhe komunizëm.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
