Muzike

Albumet më të mira të vitit 2021

Viti i dytë i pandemisë solli rifillimin e koncerteve të mëdha në vende të ndryshme, duke filluar nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës ku gjatë verës u mbajtën edhe festivale me dhjetëra mijëra njerëz. Megjithatë, gjetkë, në disa vende muzika ka vazhduar të kalojë momentin e saj të keq, me pak evente live dhe shumë vështirësi. Ndryshe nga viti 2020, në vitin 2021 pati më shumë albume nga superyjet. Por si zakonisht, listat më interesante të fundvitit janë ato që fokusohen kryesisht në kriteret dhe meritat që shkojnë përtej transmetimit në platforma: ja disa nga albumet më të dëgjuara në 12 muajt e vitit.
Faqja e “Album of the Year” mbledh listat e fundvitit të mbi njëqind sajteve, gazetave dhe revistave ndërkombëtare, kryesisht anglo-saksone, të specializuara dhe jo: dhe përveçse lejon konsultimin e secilës, ai përpilon edhe një renditje të përgjithshme me sistemin e vet të rezultateve. Kjo ju lejon të merrni një ide se cilat albume janë më të cituara dhe më të vlerësuara nga kritikët e muzikës, të cilët priren të shpërblejnë këngëtarët më të njohur.
Lista sjell albumet që sipas përllogaritjeve të faqes ishin më të vlerësuarat në renditjen në fund të vitit. Në mesin e njëzet më të mirave, të renditura dhe përshkruara më poshtë, ka shumë muzikantë britanikë (pothuajse gjysma e tyre) dhe ndryshimi më domethënës nga vitet e mëparshme është ndoshta prania më e kufizuar e këngëtarëve hip hop.


Billie Eilish, Happier Than Ever
Këngëtarja 20-vjeçare nga Los Anxhelos theu listat botërore me “When We All Fall Sleep, Where Do We Go?” në vitin 2019.

Albumi i saj i dytë ishte më pak i suksesshëm dhe u prit më i vakët nga kritikët, por ajo mbetet një nga yjet më të mëdhenj të popit te të rinjtë. Tingujt dhe atmosferat janë më reflektuese dhe më të sofistikuara, dhe sipas Billboard “nëpërmjet teksteve të saj medituese dhe zërit të ngarkuar emocionalisht, Eilish fillon të kuptojë, si të gjithë ne, se të qenit ‘Më e lumtur se kurrë’ nuk është një proces i thjeshtë”.

Adele, 30
Albumi i katërt i Adele, këngëtares britanike ka qenë një nga më të pëlqyerit dhe më domethënësit e dekadës së fundit. Ai është përshkruar si rekordi i divorcit të saj dhe sipas BBC-së “sigurisht nxjerr në pah dhimbjen dhe dëshpërimin e një martese që përfundon, por shpreh gjithashtu një ndjenjë çlirimi personal dhe krijues nga një artiste që u rrit në qendër të vëmendjes”. Lindsay Zoladz, duke e zgjedhur atë nga rekordet e saj të vitit në New York Times, shkroi se është albumi në të cilin ajo beson se Adele “me të vërtetë u hap me gjithë lavdinë” që sjell fama e saj.

Snail Mail, Valentine
Snail Mail është emri artistik i Lindsey Jordan, një 23-vjeçareje nga Maryland, e cila u bë e famshme me albumin e saj debutues Lush në vitin 2018. Ajo luan kitarë me një shije të dukshme të viteve ’90 dhe sipas revistës Spin ajo ka bërë një album që demonstron “një muzikalitet më të gjerë” dhe që përfshin tekste “të drejtpërdrejta dhe të ndërgjegjshme”.

Squid, Bright Green Field
Ata janë britanikë nga Brighton dhe ky është albumi i tyre i parë, një përqendrim i zhanreve të ndryshme që është shumë i frymëzuar nga vala e re dhe post-punk i viteve shtatëdhjetë dhe tetëdhjetë: një “triumf tërheqës” sipas revistës Crack, tipari më i mirë i të cilit, thotë faqja The Quietus, “sa argëtues është”.

Lucy Dacus, Home Video
Ajo është 26 vjeç, është rritur në Virxhinia dhe është në albumin e saj të tretë. Ajo ka qenë në radarin e kritikave muzikore për disa vite, por me Home Video ajo është vendosur si një këngëtare-kantautore e aftë për të krijuar “një histori të gjallë trajnimi aq personale sa përdori ditarët e saj të adoleshencës për të bërë kërkime”, shkroi Zoladz. Sipas Spin, secila këngë “plotëson të tjerat ndërsa na kalon nëpër kujtimet e tij personale si një album fotografik”.

Self Esteem, Prioritise Pleasure
Është një rekord pop nga britanikja Rebecca Lucy Taylor, e cila më parë ishte pjesë e grupit të Sheffield Sloë Club. The Guardian e vendosi atë në krye të tabelës së tyre, duke e përshkruar atë si një “zbërthim të emocioneve të ngulitura”. Sipas revistës britanike DIY, “herë pas here vjen një album që arrin të artikulojë ndjenjat universale aq fort që askush nuk e ka bërë kurrë më parë”.


Mdou Moctar, Afrique Victime
Mahamadou Souleymane është një kitarist nigerian Tuareg, këngët e para të të cilit u bënë të njohura më shumë se dhjetë vjet më parë në rajonin e Sahelit duke shkuar nga telefoni në telefon. Gradualisht ai u bë i njohur jashtë Afrikës dhe arriti albumin e tij të pestë, i pari që mori njohje të gjerë edhe në shtypin e specializuar anglo-sakson. Koncertet e Mdou Moctar përshkruhen si veçanërisht emocionuese, dhe ai është krahasuar në stil me Jimi Hendrix (ai është mëngjarash si ai). “Ai ofron një perspektivë të virtytshme që nuk është vetëm freskuese për skenën rock, por që pasuron shpirtin” sipas Consequence of Sound.

Wolf Alice, Blue Weekend
Wolf Alice u bë i famshëm në mesin e dekadës së fundit dhe ka qenë një nga bandat britanike të rock-ut më të vlerësuar që atëherë. Blue Weekend u vendos në vendin e dytë nga Guardian: “Albumet pop-rock kaq të sigurta në vetvete është e rrallë në ditët e sotme”. Është një album me të cilin grupi “përsosi pikat e tij të forta dhe pa frikë krijoi diçka të madhe dhe të guximshme”, shkruante DIY.

Lil Nas X, Montero
Një nga këngëtarët më të njohur të showbizit amerikan në vitin 2021 e kishte nisur karrierën e tij tre vjet më parë me “Old Town Road”, një këngë e lindur si një meme që kishte përfunduar duke thyer rekordin e të gjitha kohërave për të qëndruar në krye të listave të Billboard. Që atëherë, sipas Crack, Lil Nas X “ka kaluar nëpër një evolucion nga një meteor në një nga yjet më të rëndësishëm të popit të kësaj dekade”. Sipas BBC, “nëse ka një artist që përcaktoi vitin 2021, ishte Lil Nas X, i cili dëshmoi se një këngëtar pop me ngjyrë, mund të jetë një superstar”.

The Weather Station, Ignorance
Një grup folklorik kanadez i sofistikuar dhe i ndikuar nga xhazi, i drejtuar nga këngëtarja Tamara Lindeman. “Ignorance” është pëlqyer shumë. Ai arrin të “bëjë muzikë për ndryshimet klimatike pa tingëlluar shumë didaktike dhe abstrakte”, shkroi Zoladz në New York Times.


Copyright © Gazeta “Si”


Më Shumë