Nga Gazeta ‘Si’ – Në vitin 2024, të dhënat sugjerojnë se të kesh një karrierë dhe fëmijë është e paarritshme për shumë gra. Në të gjithë botën, 95% e meshkujve nga mosha 25 deri në 54 vjeç janë të punësuar, por vetëm 52% e femrave janë të punësuara.
Në Organizatën për Zhvillim dhe Bashkëpunim Ekonomik(OECD) një klub i vendeve kryesisht të pasura, aksionet janë 91% për burrat dhe vetëm 75% për gratë.
Çfarë e shpjegon hendekun?
Aksesi i pabarabartë në arsim dhe diskriminimi në vendin e punës luajnë një rol. Por, të paktën në botën e pasur, kujdesi për fëmijët duket më i madhi.
Një studim zbuloi se deri në 80% e ndryshimit midis pjesëmarrjes së meshkujve dhe femrave në fuqinë punëtore mund të shpjegohet nga gratë që e lënë punën (përkohësisht ose përgjithmonë) pas lindjes së fëmijës së tyre të parë. Në vendet më të varfra amësia shpjegon vetëm rreth 10% të hendekut, sepse shumica e grave largohen nga fuqia punëtore pas martesës.
Një masë e këtij efekti është “dënimi i amësisë”. Kjo është rënia mesatare e probabilitetit të një gruaje për t’u punësuar gjatë dhjetë viteve pas lindjes së fëmijës së saj të parë. Një studim i 134 vendeve zbuloi se 15% e nënave nuk u kthyen në fuqinë punëtore brenda një dekade. Por efekti ndryshon shumë si midis vendeve ashtu edhe brenda tyre.
Në Kinë vetëm 4% e nënave nuk kthehen në punë brenda dhjetë viteve. Kjo mund të pasqyrojë familjet me shumë gjenerata në të cilat gjyshërit kujdesen për fëmijët.
Dënimi i amësisë priret të jetë më i lartë në qytetet e mëdha sesa në zonat rurale (shih një mostër të vendeve në grafikun më lart). Në Pekin është tre herë më i lartë se në Kinë në tërësi. Në Londër është 26% më i lartë se në pjesën tjetër të Britanisë.
Një pjesë e kësaj mund të shpjegohet nga ndryshimet midis vendeve të punës. Kryeqytetet dhe qendrat financiare kanë më shumë “punë të pangopura”, si ato në drejtësi, kontabilitet dhe financa, që kërkojnë orë të gjata dhe të paparashikueshme. Por ndërrimet e fundit në modelet e punës mund ta ndryshojnë këtë.
Në një punim pune të botuar vitin e kaluar, Emma Harrington nga Universiteti i Virxhinias dhe Matthew Kahn nga Universiteti i Kalifornisë Jugore studiuan rezultatet e punësimit për të diplomuarit universitarë në më shumë se 150 lëndë në dekadën para pandemisë. Ata zbuluan se hendeku i punësimit për nënat u tkurr në industritë që filluan të ofronin punë në distancë ose hibride.
Një rritje prej 10% në punën në distancë ose hibride u tregua se rriti punësimin midis nënave me rreth 1%. Gjatë dhjetë viteve deri në vitin 2020, përqindja e njerëzve që punojnë në distancë në financa u rrit me tre pikë përqindjeje, duke rezultuar në një rënie me pesë përqind në hendekun e punësimit në industri për nënat.
Megjithatë, këto të dhëna tregojnë vetëm një pjesë të historisë. Nënat që punojnë nga shtëpia raportojnë se shpenzojnë më shumë se një të tretën e orëve të tyre të punës duke u kujdesur për fëmijët e tyre: vetëm normat e punësimit nuk tregojnë gjithmonë barazi më të madhe ose produktivitet të barabartë.
Për më tepër, jo të gjitha gratë e shohin qëndrimin në shtëpi si një dënim. Dhe jo të gjitha punët lejojnë punë në distancë. Por studimet tregojnë se, në shumë raste, marrëveshjet fleksibël të punës kanë rritur pjesën e nënave në fuqinë punëtore.
Politika të mëtejshme, të tilla si opsionet e përballueshme të kujdesit për fëmijët dhe leja prindërore e paguar, do ta plotësonin atë. Studime të tjera kanë zbuluar se vendet që zvogëlojnë hendekun e punësimit midis gjinive kanë përfitime të konsiderueshme ekonomike. Do të ishte e mençur që qeveritë dhe kompanitë të merrnin parasysh këtë.
Burimi: The Economist/ Përshtati: Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
