.png)
Gazeta Si - Kampionia në fuqi Italia mbërrin në Gjermani në Euro 2024 për të mbrojtur titullin e fituar në 2021 në Angli, me debutimin në mbrëmjen e nesërme (të shtunën, 14 qershor në Dortmund).
Luciano Spalletti-t iu desh të hiqte dorë nga disa lojtarë të dëmtuar (Zaniolo, Scalvini, Acerbi) dhe në Italinë e tij spikat blloku i Interit, me 5 lojtarë nga skuadra që fitoi yllin e dytë me Inzaghin.
Më pas është Fagioli, i rikthyer në fushë pas skualifikimit 7-mujor për baste, i cili fitoi balotazhin me Ricci, ndërsa Zaccagni u preferua ndaj Orsolinit (një tjetër “prerje” pas takimit në fund të majit bashkë me portierin e Lacios Provedel).
Njeriu simbol
Lider është Gigio Donnarumma, portieri më i ri që ka debutuar me kombëtaren, në vitin 2016 në moshën 17-vjeçare dhe kapiten i skuadrës. Në Paris kritikohet shpesh, por në kombëtare ka dhënë gjithmonë përgjigje të forta.
Lojtari më i mirë tre vite më parë në Kampionatin Evropian që fitoi, ishte ndër më të mirët edhe në miqësoren e fundit kundër Bosnjës.
Debutimi ndaj Shqipërisë
Megjithatë, më i forti i grupit duket se është Frattesi, i cili është një rezervë te Interi. Di Lorenzo dhe Chiesa duken të rraskapitur. Kapiteni i Napolit ndër të tjera është i vetmi me një minimum lidershipi në grup.
Sa për Chiesa-n, pritshmëritë e italianëve për të shënuar janë të mëdha, sepse siç duhet ka vështirësi në këtë aspekt.
Pastaj është edhe Scamacca: në ndeshjen e fundit miqësore, kundër Bosnjës, ai dha sinjale të rëndësishme dhe vjen edhe nga një fund i mirë i sezonit me Atalantën.
Sigurisht që ai kurrë nuk shkëlqeu me skuadrën e Gasperinit. Mes akuzave si i pasionuar për “PlayStation”-in dhe se mendon më shumë për flokët me xhel, Scamacca ai deri më tani ka marrë më shumë kritika nga Spalletti sesa komplimente.
Buffon, kreu i delegacionit italian në Euro 2024, tha se Scamacca mund të ishte po aq vendimtar sa ishte Paolo Rossi në Kupën e Botës në Spanjë.
Ose ishte një shaka (e tepërt), ose jemi një hap larg ekzorcizmave. Spalletti, pa arritur atje, megjithatë mendoi se ishte e përshtatshme të kërkonte pesë legjenda të shfaqeshin në Koverçiano dhe të ndezin fitilin e antuziazmit të “axurrëve”.
Në Koverçiano shkuan Rivera, Baggio, Totti, Del Piero dhe Antognoni: të gjitha 10-at madhështorë në historinë e kombëtares.
Një numër që tashmë ka përfunduar mbi supet e Pellegrinit. Është marrëzi të bësh krahasime, por është kështu: duhet të presim disa goditje imagjinuese nga kapiteni i Romës.
Ose nga Barella. I cili fatkeqësisht është në formë jo të mirë dhe nuk dihet nëse do të jetë në ndeshjen debutuese ndaj Shqipërisë.
Më mirë t’i kenë idetë e qarta: duhet ta fitojnë edhe me forcë ndaj Shqoipërisë, sepse më pas është Spanja dhe Kroacia.
Spalletti dhe koha që nuk ekziston
Spalletti di gjithçka. Ai është një futbollist i jashtëzakonshëm, një shpikës futbolli, që jeton nga futbolli. Nuk i shpëton që skuadra është e re (njëmbëdhjetë lojtarë nga njëzet e gjashtë kanë më pak se dhjetë paraqitje dhe kjo, në një ngjarje të vështirë si Evropiani, mund të ketë një ndikim vendimtar).
Ai është i pari që thotë se duhet të përmirësohet shpejtësi, duhet të vendoset më shumë personalitet dhe ekipi të jetë më reaktiv, më cinik dhe më i saktë në zonën e kundërshtarit.
Shkurtimisht: Italia duhet të bëhet një ekip dhe është e qartë se atij do t'i duhet më shumë kohë për ta formësuar atë.
Skuadra e Italisë
Portierët
Gianluigi Donnarumma (PSG)
Alex Meret (Napoli)
William Vicar (Tottenham)
Mbrojtësit
Alessandro Bastoni (Inter)
Raoul Bellanova (Torino)
Alessandro Buongiorno (Torino)
Riccardo Calafiori (Bologna)
Andrea Cambiaso (Juventus)
Matteo Darmian (Inter)
Giovanni Di Lorenzo (Napoli)
Federico Dimarco (Inter)
Federico Gatti (Juventus)
Gianluca Mancini (Romë)
Mesfushorët
Nicolò Barella (Inter)
Bryan Cristante (Romë)
Nicolò Fagioli (Juventus)
Davide Frattesi (Inter)
Jorginho (Arsenal)
Lorenzo Pellegrini (Romë)
Sulmuesit
Federico Chiesa (Juventus)
Stephan El Shaarawy (Romë)
Michael Folorunsho (Hellas Verona)
Giacomo Raspadori (Napoli)
Mateo Retegui (Xhenova)
Gianluca Scamacca (Atalanta)
Mattia Zaccagni (Lazio)
Formacioni tipik i Italisë
Italia nuk ka një sistem loje të ngurtë, por sipas projektit të Spallettit duhet të jetë likuid për të mos u dhënë pikë referimi kundërshtarëve. Parimi është të mbrohesh me katër dhe të sulmosh me tre. Zotërimi i topit, ri-agresioni i lartë, saktësia teknike duhet të karakterizojnë “axurrët”.
3-4-2-1: Donnarumma; Darmian, Buongiorno, Bastoni; Cambiaso, Jorginho, Barella, Dimarco; Frattesi, Chiesa; Scamacca
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
