Gazeta Si – Numërimi mbrapsht për fillimin e konklavës vazhdon, dhe ndërsa bastvënësit vendosin bastet e tyre për kardinalët, sipas mendimit të tyre, më afër fronit të Pjetrit, ekspertët gjeopolitikë fillojnë vlerësimet e tyre: zgjedhja e Papës së ardhshme do të ketë jo vetëm pasoja shpirtërore dhe doktrinore, por edhe diplomatike dhe ekonomike.
Origjina gjeografike e pasardhësit të Françeskut do të ndikojë në mënyrë të pashmangshme në prioritetet e agjendës së Vatikanit, nga menaxhimi i burimeve te diplomacia, te angazhimi ndaj pabarazisë dhe krizave globale.
Çdo kontinent sjell me vete emergjenca, ndjeshmëri dhe vizione të ndryshme të marrëdhënies midis besimit, zhvillimit dhe drejtësisë sociale.
Kardinalët më të vlerësuar në fakt do t’i japin zë qëllimeve krejtësisht të ndryshme bazuar në zonën gjeografike nga vijnë.
Hipoteza e një Pape Afrikan – Tre kardinalë të Afrikës së Jugut janë ndër më të akredituarit: Peter Turkson (Gana), Fridolin Ambongo Besungu (Republika Demokratike e Kongos) dhe Robert Sarah (Guinea).
Zgjedhja e mundshme e një Pape afrikan do të sillte çështjet e varfërisë, aksesit në burimet natyrore dhe drejtësisë sociale në qendër të debatit global.
Papati i tyre mund të forcojë rolin e Vatikanit si ndërmjetës midis institucioneve ndërkombëtare dhe vendeve në zhvillim, duke mbështetur politikat e anulimit të borxhit, investimet etike dhe luftën kundër shfrytëzimit të burimeve.
Mikrokredia dhe financat lokale mund të gjejnë një shtysë të re, duke ndihmuar në konkretizimin e doktrinës sociale të Kishës.
Emri i kardinalit Sarah do të ishte më i afërti me qëndrimet konservatore, veçanërisht për çështjet e familjes, moralit seksual dhe rolit të Perëndimit në krizën shpirtërore globale.
Hipoteza e një Pape aziatik – Ashtu si me Papën me ngjyrë, një Papë nga Lindja do të ishte i pari absolut.
Me kardinalët si Luis Antonio Tagle (Filipine) dhe Charles Maung Bo (Myanmar), një pontifik aziatik do të përfaqësonte takimin e spiritualitetit të lashtë dhe inovacionit modern.
Mandati i tij mund të forcojë praninë e Kishës në një rajon vendimtar për ekonominë globale, duke u fokusuar në çështje të tilla, si zhvillimi i qëndrueshëm, dinjiteti i punës në zinxhirët e furnizimit industrial dhe mbrojtja e mjedisit.
Zëri i tij mund të ndikojë pozitivisht në politikat e gjigantëve ekonomikë aziatikë, duke promovuar një ekuilibër midis përparimit teknologjik dhe respektimit të të drejtave të njeriut.
Hipoteza e një Pape të Amerikës Latine – Një skenar i këtij lloji do të ishte në vazhdimësi me leksionin e Françeskut, Papës që sapo u zgjodh kujtoi se vinte nga “fundi i botës”; duke forcuar kështu denoncimin e pabarazive, përjashtimeve dhe dëmeve sociale të shkaktuara nga një ekonomi me në qendër fitimin.
Kardinalët Leonardo Ulrich Steiner (Brazil) dhe Carlos Aguiar Retes (Meksikë), mishërojnë ndjeshmërinë e Amerikës Latine ndaj çështjeve të barazisë dhe solidaritetit.
Të drejtat e komuniteteve indigjene, mbrojtja e burimeve natyrore dhe rishpërndarja e pasurisë do të ktheheshin në qendër të agjendës së Vatikanit.
Hipoteza e një Pape europian – Ndër papatët europianë, spikasin Pietro Parolin (Itali), Matteo Zuppi (Itali), Pierbattista Pizzaballa (Itali, Patriarku latin i Jeruzalemit) dhe Péter Erdő (Hungari).
Një Papë europian, në një fazë historike të shënuar nga kriza ekonomike dhe sociale, mund të nxisë një angazhim të rinovuar të Kishës për të forcuar mirëqenien, kohezionin social dhe drejtësinë fiskale.
Në dialog me Bashkimin Evropian, ai mund të ndikojë në çështje të tilla si të drejtat digjitale, tranzicioni ekologjik dhe politikat e emigracionit.
Emri i kardinalit Erdő do të ishte një shprehje e një Kishe më të matur, të vëmendshme ndaj traditës dhe e lidhur me një model kishtar hierarkik.
Për sa i përket Pizzaballa-s, ndër pikat më të dashura për vizionin e tij veçohet dialogu midis besimeve, liria fetare dhe vëmendja ndaj pakicave të krishtera në kontekste konflikti, me theks të fortë mbi paqen dhe stabilitetin në zonat më të brishta të botës.
Hipoteza e një Pape të Amerikës së Veriut – Më pak popullor, por ende e mundur është zgjedhja e një Pape nga Amerika e Veriut, si Kardinali Raymond Leo Burke (SHBA). Do të përfaqësonte një opsion qartësisht konservator, të mbështetur edhe nga presidenti Donald Trump.
Burke ka folur vazhdimisht kundër komunitetit LGBTQ+, abortit dhe divorcit dhe Papa Françesku i kishte hequr banesën në Vatikan dhe i kishte ngrirë pagën.
Në përgjithësi, një pontifik i Amerikës së Veriut i ankoruar në doktrinën tradicionale, mund të shtyjë për një kthim në një vizion më të ngurtë mbi çështjet etike dhe morale, duke ndikuar gjithashtu në pozicionet e Kishës për çështjet ekonomike.
Në veçanti për çështjet e rishpërndarjes së pasurisë, rolin e iniciativës private dhe përgjegjësinë individuale në sferën ekonomike.
Përshtati: Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.