Qeveria e dytë e Lecornu-s në Francë, midis konfirmimeve dhe teknikëve

Gazeta Si – Kryeministri francez Sébastien Lecornu ka prezantuar qeverinë e tij të re, të dytën brenda pak ditësh.

Ajo përfshin disa ministra që ishin tashmë në kabinetin e tij të mëparshëm dhe disa “teknikë”, që do të thotë njerëz që nuk janë të lidhur drejtpërdrejt me politikën, por me ekspertizë në çështjet me të cilat do të merren.

Qeveria pritet të mbështetet nga koalicioni qendror i Presidentit Emmanuel Macron me mbështetjen e jashtme të republikanëve.

Ajo është funksionale menjëherë: në Francë, për të marrë detyrën, nuk ka nevojë të kalojë një votë besimi, siç është rasti në Itali, por vetëm për të shmangur një votë mosbesimi.

Dy mocione për ta kritikuar atë janë paraqitur tashmë, nga La France Insoumise (e majta radikale) dhe Rassemblement National (e djathta ekstreme); ato do të votohen nga Asambleja Kombëtare këtë javë.

Lecornu tha se qëllimi specifik i qeverisë është të miratojë ligjin e diskutueshëm të buxhetit deri në fund të vitit, hap në të cilin dështuan të dy paraardhësit e tij, Michel Barnier dhe François Bayrou.

Disa gazeta franceze shkruajnë se ministrat e rinj pothuajse të gjithë kanë një gjë të përbashkët: afërsinë e tyre me Macron.

Qeveria përbëhet nga 35 ministra: Ministri i Drejtësisë Gérald Darmanin, Ministri i Jashtëm Jean-Noël Barrot dhe Ministrja e Kulturës Rachida Dati janë riemëruar.

Midis ministrave të rinj, janë Prefekti i Parisit Laurent Nuñez, i cili është emëruar Ministër i Brendshëm duke zëvendësuar Bruno Retailleau; Drejtori i Përgjithshëm i SNCF-së Jean-Pierre Farandou, i emëruar Ministër i Punës; dhe ish-drejtoresha e ËËF France, Monique Barbut, e emëruar Ministre e Tranzicionit Ekologjik.

Emërimet e reja nuk e kanë ndryshuar ndjeshëm ekuilibrin e pushtetit të qeverisë së mëparshme, pasi ato bashkojnë njerëz nga partitë e krahut të djathtë dhe të qendrës që kanë qeverisur vendin që nga shtatori 2024.

Dymbëdhjetë ministra vijnë nga qeveria e mëparshme, gjashtë kishin shërbyer tashmë si ministra gjatë presidencës së Macron, tre u zgjodhën nga e ashtuquajtura lëvizje “shoqërie civile” dhe dhjetë janë tashmë parlamentarë.

Lecornu ishte emëruar nga presidenti Emmanuel Macron në fillim të shtatorit për të zëvendësuar François Bayrou, i cili ishte rrëzuar nga Asambleja Kombëtare (dhoma e ulët e parlamentit francez), por mandati i tij i parë zgjati vetëm 27 ditë.

Të hënën, më 6 tetor, ai dha dorëheqjen, për shkak të mungesës së konsensusit të mjaftueshëm si në parlament ashtu edhe brenda koalicionit të qendrës së djathtë të presidentit.

Përbërja e qeverisë që ai kishte paraqitur nuk u pëlqye praktikisht nga askush: Lecornu, një anëtar i Rilindjes, partisë qendrore të Macron, u kritikua menjëherë jo vetëm nga opozita, por edhe nga disa anëtarë të koalicionit të tij, duke filluar me republikanët e krahut të djathtë.

Republikanët në veçanti donin përçarje më të mëdha nga qeveria e mëparshme, e cila në vend të kësaj kishte konfirmuar 12 nga 18 ministrat, dhe e konsideruan kthimin në Mbrojtje të ish-ministrit të Ekonomisë Bruno Le Maire, një besnik i Macron të cilin ata e pëlqenin veçanërisht, si një fyerje.

Megjithatë, të premten në mbrëmje, Macron i kishte dhënë një post të ri si kryeministër Lecornu-së, i cili shpjegoi se e kishte pranuar nga ndjenja e detyrës dhe për t’i dhënë fund paqëndrueshmërisë politike që po dëmton imazhin e Francës.

Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.