.png)
Nga Emma Baty* - Ndoshta e keni vënë re së fundmi, se sugjerimet për përmbajtjet që duhet të konsumoni kanë vetëm një temë: personazhe që janë tej mase të pasur. Aty ka pushues, në filmin “The White Lotus”, “Triangle of Sadness”, “The Menu” dhe “Glass Onion: A knives out Mystery”. Dhe më pas një tregues i drejtëpërdrejtë i mirëqenies: veshjet e tyre! ushqimi i tyre! varkat e tyre!
Por asgjë e re deri këtu. Tani, ne, audienca, shikuesit, supozohet të qeshin se sa larg realitetit janë këta njerëz të pasur, por jo të mirë. Ne duhet t’i përçmojmë, madje edhe t’i mëshirojmë dhe të mendojmë se si shoqëria jonë do të përfitojnë nëse këta individë reduktohen. Përveç se, unë nuk e besoj. Çfarëdo mësimi që po tentojnë të na mësojnë këtu, nuk po ia dalin.
Nëse do të më duhej të merrja me mend – gjë që e bëj, sepse është puna ime – do të thosha se çfarë ndodhi është se drejtuesit e Hollivudit po i kushtonin vëmendje atyre. Ata panë se si pandemia zgjeroi hendekun midis njerëzve më të pasur të botës dhe neve, plebenjve dhe ne zemëroheshim gjithnjë e më shumë për këtë. Ata janë ende duke parë teksa ne po ecim drejt asaj që duket si një recesion tjetër, duke e bërë potencialisht rrënjën e zemërimit edhe më të thellë. Dhe për shkak se drejtuesit e studiove të filmave u shesin produktet njerëzve të thjeshtë, duan të apelojnë këtë zhgënjim. Për shkak se shumë njerëz normalë duken të fiksuar me uljen e 1 përqindëshit tani, papritmas edhe ata janë të fiksuar.
Edhe, prestigji.
Kur “Parasite”, satira koreane e një familje të varfër që infiltrohet në një familje të pasur sfidoi shanset për të fituar filmin më të mirë në Oscars në 2020, ai tronditi pothuajse të gjithë Los Anxhelosin. Dhe padyshim që nxiti shumë njerëz që të fillonin të shkruanin skenarë për çmime të pafavorshme. Por ka një ndryshim të madh midis “Parasite”, një kryevepër aktuale, dhe shembujve të listuar më sipër. Dallimi është tek...burrat e bardhë. Me privilegj ekstrem. Të katëra këto projekte u krijuan nga njerëz që jetojnë brenda ose pranë sferës socio-ekonomike që supozohet se po synojnë të kritikojnë.
Dhe çfarë do të thotë kur vetë ata që bëjnë filma kundër të pasurëve janë të pasur? Është e vështirë të shohësh një film që thotë se avionët privatë janë një kontingjent negativ kur krijuesi i këtij filmi shkon në Festivalin e Filmit të Kanës...po, me avion privat.
Është sikur komuniteti i kineastëve mendon se nëse e pranon problemin e pabarazisë klasore në punën e tij, mund të heqë dorë nga përgjegjësia nëpërmjet një seriali komik që del në kohën e duhur.
Nuk po them se njerëzit nuk lejohen të tallen me veten e tyre nëpërmjet artit. Ashtu si, Kate Hudson që luan një ish-modele të dështuar që “anulohet” nga ndjekësit për postimin e një fyerjeje etnike është qesharake dhe e vetëdijshme në Glass Onion, por vlen të përmendet se shumë nga personazhet në këtë lloj përmbajtjeje e bëjnë atë relativisht të padëmtuar. Pothuajse të gjithë në The White Lotus shkojnë në shtëpi për te jetuar jetën e tyre luksoze pa pasoja. Nuk është "poshtë me të pasurit" nëse të pasurit nuk po rrëzohen vërtet.
Sigurisht e gjitha kjo është shumë argëtuese për t’u parë, por nuk po marrim asnjë mesazh. Audienca nuk po peshkohet nga “eat the rich”, por po kupton se nga kush vijnë kritikat për kapitalizmin.
Mesazhi që unë u kam hequr atyre nuk është në të vërtetë "të hamë të pasurit". (Edhe pse jam në atë tren gjithashtu.) Është të mendosh më mirë se nga vijnë këto kritika të kapitalizmit. Ne, shikuesit, kemi gjithmonë një zgjedhje se si ne interpretojmë atë që po ndodh në argëtimin tonë dhe në çfarë arti investojmë. Dhe na takon ne të përcaktojmë se kur vjen thirrja nga brenda shtëpisë./Cosmopolitan
*Emma Baty është redaktore e argëtimit në Cosmopolitan, ku ajo shkruan mbi TV, filma, muzikën por edhe profile personazhesh të famshëm.
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
