.png)
Nga Gazeta Si – Rrallëherë cilësia e kopertinës së albumit përcaktohet vetëm nga ajo që është shtypur në atë katror kartoni. Shpesh ndjesitë e një dëgjuesi për kopertinën formohen nga muzika që gjendet brenda: sa më i mirë të jetë albumi, aq më shumë ka gjasa që ata të vlerësojnë artin në të cilin paraqitet.
Gjykimet për artin janë gjithmonë të ngjyrosura nga faktorë përtej vetë veprës, por kjo është veçanërisht e vërtetë në rastin e kopertinave të albumeve, të cilat gjithmonë vlerësohen pjesërisht në dritën e asaj që gjendet brenda.
Kjo është e dukshme në një ekspozitë interesante në Galerinë e Fotografëve në Londër. “For the Record: Photography and the Art of the Album Cover” mbledh së bashku një koleksion prej 200 kopertinash mahnitëse – të gjitha të bazuara në fotografi, siç mund të prisni – për të ilustruar aspekte të ndryshme të dizajnit të kopertinës.
Edhe pse ekspozita kujdeset të mos pretendojë kurrë se po shfaq kopertinat më të mira, akti i vendosjes së tyre në një galeri është një vërtetim.
Disa prej tyre janë: “Physical Graffiti” nga Led Zeppelin, “Wish You Were Here” nga Pink Floyd, seria mahnitëse e kopertinave të Jean-Paul Goude të mbledhura për Grace Jones dhe të tjera që mund të keni parë.
Megjithatë, në këtë ekspozitë nuk do të shihni asgjë nga bota e rock-ut. Këto zhanre shpesh kanë favorizuar vepra arti të detajuara, fantastike, ndonjëherë të qarta ose të zymta në natyrë, të cilat nuk qëndrojnë mirë pranë fotove bardh e zi të Miles Davis ose një dizajn të Andy Warhol.
Por ata i shërbejnë qëllimit të tyre në mënyrë të përsosur: kopertina e, le të themi, “Reign in Blood” nga Slayer kap më saktë gjendjen e errët të regjistrimit sesa çdo portret. Pra, pse nuk është një kopertinë e shkëlqyer e albumit?
Anasjelltas, shtëpia e dizajnit Hipgnosis, e bashkëthemeluar nga Storm Thorgerson dhe Aubrey Powell në vitin 1967, shpesh përshëndetet si dizajnerja më e madhe e kopertinave; i bëri të gjitha albumet e Pink Floyd dhe Led Zeppelin.
Megjithatë, sfondi i saj ishin ose njerëz që vështronin me vështirësi në një objekt të pajetë, ose ndonjë pjesë e seksizmit të tmerrshëm, ndoshta të kombinuar me një lojë fjalësh të tmerrshme vizuale. (Një shembull shfaqet në ekspozitën: “Force It”, në të cilën një çift përqafohen në një banjë plot me çezma).
Pavarësisht se janë magjepsëse, kopertinat në Galerinë e Fotografëve injorojnë domosdoshmërisht një pjesë të madhe të dizajnit të albumit, kopertinën grafike. Një pjesë e thjeshtë e dizajnit mund ta kthejë atë katror në diçka për epokat: vijat e bardha në blu të “Autobahn” të Kraftwerk; “The Modern Lovers”, me logon e saj që duket si një tabelë restoranti që vezullon në anë të një autostrade; Modeli i albumit i Peter Saville për “Blue Monday” të New Order (një këngë më shumë se një album, por me të njëjtën madhësi).
Ekziston gjithashtu një masë e ndryshme e asaj që e bën një imazh të mirë. Kopertina e albumit është një reklamë. Qëllimi i tij është t’ju bëjë të zgjidhni albumin nga raftet. Nëse duket bukur, gjithashtu, shkëlqyeshëm, por nuk duhet të jetë vizualisht i këndshëm.
Siç ndoshta do t’ju thoshte çdo drejtues i një shtëpie diskografike, kopertina më e mirë e albumit nuk është aq mbresëlënëse estetikisht sa të përfundojë në një galeri.
Kopertina më e mirë e albumit është ajo që shet kopje, atëherë ka bërë punën e saj.
Marrë nga The Economist, përshtati në shqip Gazeta Si
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
