Një argument i përhershëm kundër energjive të rinovueshme është se “era nuk fryn gjithmonë dhe dielli nuk shkëlqen gjithmonë”.
Ndërkohë që energjia ruhet në forma të ndryshme, por nuk është zgjidhja e plotë. E vërteta është se ka disa rajone që janë shumë më të përshtatshme për diell dhe erë se sa disa vende të tjera dhe importi i energjisë nga ato do të ishte një zgjidhje me më pak kosto. Por çfarë ndodh nëse në rrugë del një pengesë e madhe… si p.sh deti i Mesdheut?
Në transportojmë forma të ndryshme energjie në distanca të mëdha, sidomos naftën dhe gazin sipas nevojës dhe çmimeve.
Anije, tubacione apo edhe ngarkesa me tren janë mënyra të zakonshme të transportit të karburanteve.
Diferencat rajonale mbi kërkesën dhe ofertën e energjisë janë elementët kryesore të tregut, sidomos kur shtohet dhe lufta gjeopolitike dhe frika e varësisë nga Putin.
Por Europa ka plane për energjinë e gjelbërt që do të mund të reduktojë nevojën e gazit rus, pa shpenzuar shumë para në investime të reja.
Këtu ndërhyn ndërlidhësi euroaziatik. Në vend të shpërndarjes së gazit me tubacione për të ngrohur shtëpitë apo për të gatuar, ajo transporton energjinë solare të prodhuar në Izrael në vende të tjera me kosto të ulëta. P.sh Gjermania ka potencial solar sa Alaska që do të thotë që paguan më shumë para për çdo kvh energji të prodhuar nga dielli sepse ka shumë pak ditë me diell atje.
Linja e tensionit të lartë DC, nis në Izrael dhe futet nënujërat e Qipros, një ishull në lindje të Mesdheut. Më pas lë Qipron dhe shkon gjatë vijës bregdetare të Greqisë, në Heraklion, një ishull pranë Italisë dhe më pas arrin në Itali.
Lidhjet do të kenë një kapacitet prej 2 gigavat/orësh. Ndonëse nuk duket shumë, është mjaftueshëm për të ndezur 110 mln llampa.
Jo vetëm që kjo do të ndihmojë zhvillimin e burimeve të rinovueshme, por do të lejojë edhe që energjia e prodhuar në Izrael të futet në Europë.
Normalisht 2 megavat nuk janë mjaftueshëm për të furnizuar energjinë. Do të duhet që edhe vetë Europa të krijojë disa të tilla vetë. Deri sa të ndodhë kjo, do të importohen përsëri naftë dhe gaz nga e gjithë bota, përfshirë Rusinë.
Një ndër problemet kryesore të këtij projekti është gjeopolitika. Gjetja e vendeve me diell dhe erë për prodhimin e energjisë do të thotë besim që këto vende nuk do të shkatërrohen më vonë.
Është e lehtë të njohësh shokët tuaj sot, por gjërat ndryshojnë me kohën. Ndërkohë që Izraeli shihet si një aleat i perëndimit, nuk është një bast i sigurtë me zgjerimin e vendeve si Rusia dhe Kina. Izraeli ka një histori nga pas ku kujdeset shumë për veten dhe do të bëjë çfarë duhet për të.
Problemi për ndërtimin e këtyre linjave, sipas parimeve politike dhe jo inxhinierike ose shkencore është se ajo paraqet një objektiv në ndryshim gjatë dekadave ose shekujve. Kjo do të thotë se investimet afatgjata mund të jenë të vështira për t’u planifikuar dhe ekzekutuar, ose mund të vazhdojnë të funksionojnë pasi paratë janë zhdukur në koston e infrastrukturës.
Ndonëse ndërlidhjet si kjo janë shumë të rëndësishme, duhet gjithashtu të punohet për t’i bërë më shumë vende të pavarura nga energjia dhe të mos varen nga ndryshimi i aleancave dhe madje edhe kufijve për përdorimin e tyre të vazhdueshëm të energjisë elektrike të rinovueshme.
Me ndryshimin e klimës, po shohim një mot më të rëndë, që mund të jetë një sfidë për komunitetet. Ndryshimi i nevojave për energji, nevoja për të nxjerrë më shumë automjete elektrike dhe nevoja për të ngrohur shtëpitë me diçka tjetër përveç gazit, të gjitha e komplikojnë këtë nismë.
Për të gjitha këto arsye, vendet duhet të lëvizin përtej të menduarit politik afatshkurtër dhe të kalojnë drejt investimeve afatgjata në burime të rinovueshme, komunitete elastike dhe transport të pastër. Kjo do të ishte një kohë veçanërisht e keqe për një botë të madhe ose zhvillime të tjera që bien në rrugën e planifikimit racional dhe jo politik.
Burimi: CleanTechnica /Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
