Gjeopolitika e video lojërave

Nëse jeni një nga 3 miliardë lojtarët e video lojërave në botë, tashmë e dini se çdo gjë që përfshin lojërat janë dhurata perfekte, aq perfekte saqë shitësit me pakicë po luftojnë për të mbajtur kërkesën këtë sezon festash. Vonesat, për të mos përmendur mungesën globale të pajisjeve fizike, kanë ndikuar në prodhimin e pothuajse çdo pajisjeje dixhitale. Shumë kohë përpara të Premtes së Zezë, shitësit me pakicë duhej të paralajmëronin konsumatorët se shumë pajisje mund të shiten shpejt, duke lënë shumë blerës të zhgënjyer. Por bota e video lojërave përballet me më shumë gjeopolitikë kërcënuese sesa ndërprerje të zinxhirit të furnizimit.

Vitin e kaluar, të ardhurat nga industria e lojërave u vlerësuan në 159.3 miliardë dollarë, një rritje prej 9.3 për qind krahasuar me vitin 2019. Bumi nuk ishte vetëm sepse pandemia e koronavirusit i detyroi njerëzit të qëndronin në shtëpi: Studiot e lojërave po kthehen në një argëtim gjithnjë e më të sofistikuar. Nuk duhet të jetë befasi që gjigantët kinezë si Tencent kanë filluar t’i kushtojnë vëmendje të konsiderueshme, veçanërisht studiove të suksesshme të Perëndimit. Në fakt, ata po blejnë shumë prej tyre. Vetëm në një ditë të korrikut, Tencent bleu dy firma lojërash: një britanike dhe një suedeze.

Kjo mund të duket thjesht si biznes, por shumë video lojëra përfshijnë përmbajtje të fortë politike, edhe nëse misioni i tyre i vetëm është të argëtojnë lojtarët. Lojërat paraqesin variacione të pafundme në luftimet midis së mirës dhe së keqes. Çuditërisht, shumë përkrahin vlerat perëndimore si demokracia dhe liria e fjalës thjesht sepse krijuesit e tyre jetojnë në shoqëri ku gjëra të tilla merren si të mirëqena.

Interesi në rritje i Kinës për video lojërat sjell shumë para, por është një lajm i keq për industrinë globale të lojërave, veçanërisht kur bëhet fjalë për lirinë artistike.

“Kompanitë kineze që investojnë ose blejnë firma këtu janë krejtësisht të arsyeshme. Por ka shqetësime në lidhje me faktin se qeveria kineze mund t’i detyrojë ata të bashkëpunojnë sipas Ligjit Kombëtar të Inteligjencës 2017″, tha Per Stromback, zëdhënësi i Industrisë Suedeze të Lojërave, një shoqatë tregtare. Ligji parashikon gjerësisht se “çdo organizatë apo qytetar duhet të mbështesë, ndihmojë dhe bashkëpunojë me punën e inteligjencës shtetërore sipas ligjit”.

Dhe nëse ata nuk duan? Shteti mund ta kërkojë me detyrim. Kjo mund të shpjegojë pse sponsori prej kohësh i një konkursi për krijuesit e lojërave video u tërhoq këtë vit. Një burim i afërt me organizatorët e konkursit tha se sponsori kishte frikë se krijuesi i lojës mund të ofendonte Pekinin dhe nuk donte të mbante përgjegjësi për përmbajtjen e lojës ose pasojat në tregun kinez. Studiot e video lojërave të blera nga firmat kineze gjithashtu ndjejnë presion për të përshtatur përmbajtjen e tyre për vlerat kineze.

Këtë pranverë, qeveria kineze provoi një metodë mjaft jokonvencionale për të homogjenizuar videolojërat globale. Ajo prezantoi një mocion në Organizatën Ndërkombëtare për Standardizim (ISO), e cila rregullon mallrat nga filmi i kamerës deri te sediljet e makinave, për t’iu qasur video lojërave në të njëjtën mënyrë. Aplikacioni kishte të bënte vetëm me standardet teknike: ISO nuk merret me përmbajtjen artistike. Por Pekini synonte qartë që të bënte që video lojërat të trajtoheshin si një produkt teknik dhe jo si një produkt artistik. Kjo mund të çojë që organizatat anëtare, si ajo e Kinës, të përdorin organin ndërkombëtar për të paraqitur ankesa kundër lojërave video që ajo nuk i miraton.

Industria Suedeze e Lojërave u rebelua kundër lëvizjes, duke përdorur ndikimin e saj të fituar nga suksesi i jashtëzakonshëm i Suedisë në treg. “Ne thamë, ‘Video lojërat janë art. Rregullimi i tyre në mënyrë ndryshe do të kufizonte lirinë e krijuesve”, tha Stromback për Foreign Policy.

“Eksporti i suksesshëm i video lojërave kërkon lirinë e fjalës”.

Industria Suedeze e Lojërave inkurajoi anëtarët e ISO që të votojnë kundër mocionit të Kinës për rregullim. Mocioni u votua, por përpjekja e Pekinit shkaktoi ankth në të gjithë industrinë. Shoqata e industrisë së një vendi madje e ndjeu të nevojshme të konsultohej me pronarët kinezë të një kompanie anëtare përpara se të votonte kundër mocionit. Ndërkohë, Komiteti për Investimet e Huaja në Shtetet e Bashkuara, rregullatori i SHBA-së që shqyrton blerjet për arsye të sigurisë kombëtare, kishte nisur tashmë një hetim për marrjen e Sumo nga Tencent, studioja britanike e lojërave video që ajo bleu në korrik.

Edhe ata që nuk luajnë video lojëra duhet të shqetësohen për qeveritë autoritare që interesohen për industrinë. Për shkak se shumica e zyrtarëve në vendet autoritare nuk janë lojtarë të aftë, video lojërat kthehen në një cep i rrallë i internetit ku njerëzit që banojnë në ato vende mund të shprehin ide që mund të ndikojnë në jetën e tyre.

“Nëse do të isha një diktator, do të doja patjetër ta mbaja industrinë e video lojërave nën kontroll të rreptë”, tha Erik Robertson, një krijues prej kohësh i video lojërave që drejton konferencën dyvjeçare Nordic Game.

Përshpejtimi i konfrontimit gjeopolitik ndihet veçanërisht i mprehtë për industrinë e video lojërave, me luftërat e saj imagjinare, heronjtë dhe luftëtarët e kombësive të ndryshme. Kufizimet e fundit të Pekinit për sasinë e kohës që të miturit mund të kalojnë duke luajtur video lojëra, pjesë e një goditjeje më të gjerë ndaj gjigantëve të teknologjisë nuk e kanë minuar fuqinë globale të firmave kineze. Përkundrazi, koha e reduktuar e lojës do të thotë që kompanitë nuk mund të mbështeten vetëm në tregun vendas. Por industria kineze e teknologjisë mbetet e kujdesshme që të mos shqetësojë qeverinë. Në shtator, për shembull, shoqata e industrisë së lojërave të Kinës njoftoi se anëtarët e saj do të bojkotojnë përmbajtjen “politikisht të dëmshme”, ndër të tjera përmbajtje të tilla që konsiderohen të papërshtatshme.

Burimi: Foreignpolicy. Përshtati: Gazeta “Si”

Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.