Dhuna ndaj grave mbetet gjithnjë prezente. Disa sulmohen nga të huaj, por ka shumë prej atyre që vuajnë në grushtat e atyre që supozohet se i duan ato. Më shumë se një në katër gra rrihet ose abuzohet seksualisht nga një partner gjatë jetës së saj, sipas të dhënave të reja nga mbi 150 vende nga Organizata Botërore e Shëndetësisë.
Pasojat janë të tmerrshme dhe afatgjata. Gratë e abuzuara raportojnë më shumë shqetësime emocionale dhe nivele më të larta depresioni. Ato kanë më shumë gjasa të vetëvriten dhe janë shëndetliga. Gjithashtu, kanë gjasa të kenë ekonomi më të dobët, dhe nga një vlerësim konservator, dhuna ndaj grave zvogëlon prodhimin global me 1-4%. Dhe kjo nuk përfshin kostot e kaluara gjeneratës tjetër.
Pandemia me siguri po i përkeqëson të gjitha këto. Shumë gra bashkëjetojnë me dhunuesit e tyre. Izolimi e bën më të vështirë për të takuar njerëzit që mund t’i ndihmojnë, ose për të shkuar në një strehë. Është jashtëzakonisht e vështirë për një nënë, të lërë burrin e saj sepse ka frikë se fëmijët e saj do të qëndrojnë pa strehë ose ushqim.
Megjithatë dhuna në familje nuk është e pashmangshme. Qëndrimet mund të ndryshojnë dhe e kanë bërë atë në të kaluarën. Për shekuj me radhë burrat e dhunshëm kanë shpresuar të ndryshojnë shoqërinë. Tani, në shumicën e vendeve të pasura, rrahja e gruas është e paligjshme. Në shumicën e vendeve perëndimore të anketuar nga “Anketa e Vlerave Botërore”, nëntë në dhjetë njerëz thonë se nuk është kurrë e justifikuar. Kjo nuk do të thotë se nuk ndodh kurrë, pasi 5% e grave europiane me partnerë janë abuzuar prej tyre. Por në vendet më të varfra situata është shumë më e keqe.
Në Afrikë dhe Azinë e Jugut, një e pesta e grave me partnerë abuzohet çdo vit. Në Afganistan 80% e grave thonë se burrat justifikohen nëse godasin gratë e tyre në rrethana të caktuara (të tilla si nëse djegin ushqimin ose lënë pas dore fëmijët e tyre). Në Republikën Demokratike të Kongos 75% e besojnë këtë. Çuditërisht, ka ende njerëz që mendojnë se rrahja e gruas është e pranueshme dhe normat e tjera seksiste e përforcojnë atë. Besimi se gratë duhet t’i binden burrave të tyre dhe se nëse nuk i binden, se burrat kanë të drejtë t’i “disiplinojnë” ato është ende besim i përhapur. Kështu janë zakonet që e bëjnë më të vështirë për gratë të kenë punë dhe pronë, gjë që rrit varësinë nga burrat.
Ndërtimi i një shoqërie më pak seksiste kërkon kohë. Në një periudhë më të shkurtër, transferimet modeste, por të rregullta të parave në familjet në nevojë në vendet me të ardhura të ulëta mund të ndihmojnë. Këto duket se funksionojnë kur fletëpalosjet u drejtohen drejtpërdrejt grave dhe gjithashtu u jepet një lloj trajnimi, për shembull në kujdesin për fëmijët ose të ushqyerit. Nëse projektohet mirë, skema të tilla zvogëlojnë pasigurinë ekonomike dhe stresin. Ato gjithashtu rrisin qëndrimin dhe fuqinë e negociatave të grave, si brenda shtëpisë ashtu edhe jashtë saj. Një përmbledhje e 22 studimeve zbuloi se programe të tilla ishin të lidhura me burra që sulmonin më pak partnerët e tyre. Për një kohë të gjatë, pasojat katastrofike të dhunës ndaj grave janë minimizuar, injoruar ose mohuar. Është koha për kundër-masa që përputhen me shkallën e problemit.
Burimi:The Economist/Përshtati:Gazeta “Si”
Copyright © Gazeta “Si”
Të gjitha të drejtat e këtij materiali janë pronë ekskluzive dhe e patjetërsueshme e Gazetës “Si”, sipas Ligjit Nr.35/2016 “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e tjera të lidhura me to”. Ndalohet kategorikisht kopjimi, publikimi, shpërndarja, tjetërsimi etj, pa autorizimin e Gazetës “Si”, në të kundërt çdo shkelës do mbajë përgjegjësi sipas nenit 179 të Ligjit 35/2016.
